Revizyon Belası

ÇEKİMİ BİR GÜN, TESLİMİ AYLAR

Briefler alınmış, sunumlar yapılmış, PPM’ler atlatılmış, setlere çıkılmış, sette bir sürü fotoğraf, video çekilmiş, storylere atılmış. Evden Vito ile alınmanın yarattığı geçici özel hissetme durumu tadılmış, sette yenilen yemeklerin, kajuların, ajansın, markanın dedikoduları yapılmış. Ülkenin halinden, ekonomiden şikayet edilmiş, yurtdışına yerleşme planları üzerinden buraya ne kadar ait olmadığımız konuşulmuş.

Ve artık tüm bunların sonuna, bir başka başlangıca gelinmiş. POST PRODÜKSİYON.

Şimdi zaman, post prodüksiyon zamanı. Şimdi herkesin köşesine çekilip, baştan beri büründüğü kişilikten sıyrılıp, kendi gibi olma, özüne dönme zamanı.  

Prodüksiyon öncesinden ve çekimlerde her şeyin kuralına göre işlediğini düşünürsek, normal şartlar altında post prodüksiyon sürecinin görece kolay, en azından sorunsuz geçmesi beklenir. 

Fakat aşağıda detayları verilen bir sürü sebep, bu aşamayı prodüksiyon işlerinin en zor ve en sıkıcı aşaması olarak önümüze koyar. Öyle ki çekimi bitmiş bir reklam, final hale geldiğinde prodüksiyon öncesinde konuşulanlardan tümüyle farklı bir film olarak ortaya çıkabilir, ki çoğu zaman da böyle olur.

TIMECODE MUHAREBESİ

İlk cemre düştüğünde mailbox’a ve ilk versiyon ulaştığında ajans ve/veya markaya, genelde temel bazı düzeltilmesi gereken şeyler üzerinde durulur. Bu aşama genel olarak herkesin sinirlerinin henüz çok sağlam, birbirini anladığı ve çok sakin geçmeye aday bir aşamayı temsil eder. Basit kurgu problemleri, sahnelerin yerlerinin belirlenmesi, alternatif sahnelerin görülmesine yönelik sonsuz arzunun baş gösterdiği ve “bence bu olsun” seçimlerinin yapıldığı aşamadır. 

Offline/Online kurgu ayrımını bilmeyenler için prodüksiyonun ya da ajansın ilk kopyayı yollarken özellikle Offline Kopya vurgusu yaptığı ama buna rağmen “renk biraz soluk”, “müzikte bir şey diyor, onu kadıracağız değil mi” gibi yorumların sık olmasa da alındığı bu aşamada, markanın/ajansın dönüşü sürecin nasıl ilerleyeceğini, ne kadar süreceğini gösteren en kritik aşamadır.

Kurgu bir yanıyla sanat bir yanıyla matematik işi olduğundan ve bir prodüksiyon gerçekleştiğinde herkesin sanatçı, ama bunun yanında kurgucunun ve belki yönetmenin matematikçi de olduğu bir durumda işlerin karışmamasının mümkünatı yoktur.

Kurguyu yapan kişi temel olarak revizyonda açık, net bir yönlendirme bekler. Muğlaklık, kurguyu yapan kişinin inisiyatif kullanmasına izin verdiği için çoğu zaman süreci uzatan bir olgu olarak ortaya çıkar.

Oysa yapılması gereken son derece basittir: 

Timecode içeren bir revizyon dosyası ile tüm revizyonları toplu iletmek ve sonrasında talep edilenle ortaya çıkan yeni versiyonu karşılaştırılması. Bu, süreci herkes için daha kolay hale getirirken, “insanlarla çalışmak çok zor” düşüncesinin tetiklediği “sahil kasabasına yerleşeceğim” izolasyonunu da bir nebze öteler.

BİR REVİZYON İFADESİ: İÇİME SİNMEDİ

Artık kurguda sahnelerin yerleştirilmesinden çok, bazen çekilmemiş sahnelerin varlığına inanan kişilerin, bu çekilmemiş, asla var olmamış sahnelerin filmde görülme arzusuna şahitlik edilen aşamaya gelinmiştir.

Timecode’la alınan toplu revizyonlar artık versiyonlar öncesinde kalmış ve sayısı kestirilemeyen maillerde, whatsapp yazışmalarında bir anda gelen “İçime sinmedi”, “Bir de şöyle bir şey mi denesek” mesajlarına yenik düşen insanların, “Abi, yapalım bitsin gitsin” teslimiyeti ile çatıştığı bir döneme gelinmiştir.

Bu noktada zaman zaman 30-40 kişiye ulaşan prodüksiyon mail loop’unda artık 2 en fazla 3 kişinin ve “ARTIK YETER” diyerek devreye girmeye hazır üst düzey 1-2 kişinin arasında gidip gelen versiyonları görürüz.

Teslimden önceki son viraj da denilebilecek bu aşamada, özellikle marka tarafında işin baştan beri başında olan kişinin “içinin” işi kabul etmesi, işin kitabına uygun olup olmadığından, başta planlanan ile aynı olmasından, yönetmen ya da ajansın yaratıcı ekibinin düşüncelerinden daha önemlidir. 

HER ŞEY BİTTİ DERKEN “BİR DE YÖNETİM GÖRSÜN” 

Aylar, mevsimler geçti belki de. Artık herkesin daha fazla sessizliğe, daha az insana ihtiyacı var. Deadline’lar üstüne yeni deadline’lar almış, projede yer alan bazı insanlar belki terfi almış, belki başka işlere geçmişler. Öyle ki mail loopta olan bazı insanların mailleri çoktan iptal olmuş ve her mail gönderiminde gelen otomatik iletilemedi maili proje üzerinde strese ek bir de hüzün getirmektedir.

Artık son bu denen hale gelen video için markadan korkulan mesaj gelmiştir. 

“Bir de yönetimin yorumlarını alacağız”. İşte bu aşamada aylardır süren çalışmaların tümü, basit, küçük bir “acaba” ile başa dönme ihtimali doğmaktadır. 

Baştan beri yapılan çalışmaların tamamı çöpe gidebilir, versiyonlar öncesi elenen, eklenen kareler yeniden değerlendirilir, PPM’de, çekimde, post prodüksiyon sürecinin tamamına yakınında devrede olmayan o ses, o yorum, karşı konulamaz, ilahi bir güç gibi bazı taleplerde bulunabilir. Bu ses öylesine güçlüdür ki, bitmek üzere dediğiniz işi offline versiyona kadar döndürebilir ve haftalar, aylar öncesinde kapanan birçok defterin yeniden açılmasına sebep olabilir.